Из донесения Г. Шипко в Минский горком КП(б)Б «Об отсутствии милицейского поста возле железнодорожного вокзала»
Апрель 1932 г.
Надо отметить, что в близи вокзала нет милицейского поста, а пост ОГПУ на улице и не так близко к вокзалу. В 8 ч. на вокзале можно было получить местные газеты, а при вечернем осмотре мне продали центральные газеты - «Правда», но с принудительным номером газеты Саюзлеса. Можно сделать заключение, что хлеб по прежнему убывает из города, но только возможно в меньшей численности и более скрыто. Настроения среди рабочих можно было заметить в разговоре: говорят, что сейчас работаем на крестьянина, так как все отдаем ему за дорогостоящие продукты. Имелись слухи среди крестьян, что в Гомель приежают за хлебом из Украины и привозят последние вещи, только купить хлеб. Надо отметить, что разговоры ведутся очень скрыто, только среди отдельных небольших групп, в большинстве знакомых, и как правило в очередях. И на вокзале никаких разговоров не услышишь.
Г. Шипко
Государственный архив Минской Области. Ф. 164п. Оп. 1. Д. 128. Л. 108. Машинописная копия.
Г. Шипко
Государственный архив Минской Области. Ф. 164п. Оп. 1. Д. 128. Л. 108. Машинописная копия.
Оригинал:
З інфармацыі Г. Шыпко ў Мінскі гарком КП(б)Б «Аб адсутнасьці міліцэйскага паста каля чыгуначнага вакзала»
Красавік 1932 г.
Трэба адзначыць, што няма ў блізі вакзала міліцэйскага паста, а пост ОДПУ на адлеце і не так блізка да вакзала. У 8 гадз. на вакзале можна было атрымаць мясцовыя газеты, а пры вячэрнім аглядзе мне прадалі цэнтральныя газеты – «Правда», але з прымусовым нумарам газеты Саюзлеса. Можна зрабіць заключэньне, што хлеб па прэжняму ўбывае з горада, але толькі магчыма ў меншай колькасьці і больш скрыта. Настроі сярод рабочых можна было заўважыць у гутарцы: кажуць, што цяпер працуем на сяляніна, бо ўсе аддаем яму за дорого стоючыя прадукты. Меліся чуткі сярод сялян, што ў Гомель прыезджаюць за хлебам з Украіны і прывозяць апошнія рэчы, толькі купіць хлеб. Трэба адзначыць, што разгаворы вядуцца вельмі скрыта, толькі сярод паасобных невялічкіх груп, у большасьці знаёмых, і як правіла ў чэргах. І на вакзале ніякіх размоў нельга пачуць. Г. Шыпко
Дзяржаўны архіў Мінскай вобласці. Ф. 164п. Воп. 1. Спр. 128. Л. 108. Машынапісная копія.
З інфармацыі Г. Шыпко ў Мінскі гарком КП(б)Б «Аб адсутнасьці міліцэйскага паста каля чыгуначнага вакзала»
Красавік 1932 г.
Трэба адзначыць, што няма ў блізі вакзала міліцэйскага паста, а пост ОДПУ на адлеце і не так блізка да вакзала. У 8 гадз. на вакзале можна было атрымаць мясцовыя газеты, а пры вячэрнім аглядзе мне прадалі цэнтральныя газеты – «Правда», але з прымусовым нумарам газеты Саюзлеса. Можна зрабіць заключэньне, што хлеб па прэжняму ўбывае з горада, але толькі магчыма ў меншай колькасьці і больш скрыта. Настроі сярод рабочых можна было заўважыць у гутарцы: кажуць, што цяпер працуем на сяляніна, бо ўсе аддаем яму за дорого стоючыя прадукты. Меліся чуткі сярод сялян, што ў Гомель прыезджаюць за хлебам з Украіны і прывозяць апошнія рэчы, толькі купіць хлеб. Трэба адзначыць, што разгаворы вядуцца вельмі скрыта, толькі сярод паасобных невялічкіх груп, у большасьці знаёмых, і як правіла ў чэргах. І на вакзале ніякіх размоў нельга пачуць. Г. Шыпко
Дзяржаўны архіў Мінскай вобласці. Ф. 164п. Воп. 1. Спр. 128. Л. 108. Машынапісная копія.
