Очередной фейк от пропагандистской помойки "Радио Свобода".
1) Отфотошопленный плакат.
2) Пропагандистская помойка почему-то сейчас не вспомнит, как торговали с нацистами её американские буржуазные хозяева. На фото: 20 марта 1940 года, Нью-Йорк. Выступление сенатора Эрнеста Ландина на банкете. Германо-американская торговая палата.
Не расскажут они, как западные "демократии" торговали с Германией, когда СССР воевал с ней в Испании (и устраивали блокаду республиканцам). Не расскажут они о торговле во время войны Германии и Швеции, Германии и Испании, Испании и США, не скажут даже то, что написано в ангажированной Википедии: "Около 40 % германского вооружения изготавливалось из шведского железа". Не расскажут они про то, что если в 1938 г. в германском импорте СССР занимал 28-е место, а в 1939 г. — 32-е место, то в 1940 г. он вышел на 5-е место после Италии (10,1%), Дании (9,9%), Румынии (8,5%) и Нидерландов (8,2%). Соответственно, в германском экспорте СССР переместился с 35-е места, которое он занимал в 1938 и 1939 гг., на 10-е место в 1940 г. после Италии (14,9%), Нидерландов (9,0%), Швеции (8,3%), Румынии (7,2%), Дании (6,7%), Югославии (6,5%), Венгрии (6,1%), Швейцарии (5,6%), и Польского генерал-губернаторства (4,9%). С 1941 по 1945 СССР воевал в том числе оружием и патронами, созданными на закупленных немецких станках убивали немецких солдат. ''Но об этом факте никто не вспоминает в учебниках.''
3) Немецкие самолёты летали не на авиационном бензине, а на солярке? А почему не на рапсе или дровах?
А вот пример того, как "Радио Свобода" недоговаривает:
Оригинал 1935 года:
Янка Купала: Хлопчык і лётчык
Мой мілы таварыш, мой лётчык,
Вазьмі ты з сабою мяне!
Я – ведай – вялікі ўжо хлопчык
I ўмею ўжо лётаць у сьне.
Мне мама сягоньня казала,
Што стукнула мне ўжо сем год,
Табе гэта, можа, і мала,
А мне ляцець толькі ў палёт.
Мне ўжо надакучыла дома –
Ў дзіцячы хадзі адно сад,
А так паглядзеў бы, вядома,
На іншы парадак і лад.
Вазьмі ж мяне, лётчык, хачу я
Пабыць у людзях, паглядзець,
Як месяц на небе начуе,
Як блукае ў лесе мядзьведзь,
Як сьвецяцца ночкаю зоры,
А днём не відаць іх чаму,
Як рэчкі ў далёкія моры
Улетку плывуць і ўзіму.
На моры зірнуць хоць раз вокам,
Як ходзяць па іх караблі,
Ляцеці далёка, высока
Ды так пабываць і ў Крамлі.
I там з-пад нябеснае далі,
Грымнуць громка ўсімі грудзьмі:
– Дзень добры таварыш наш Сталін!
Паклон з самалёта прымі!
Вось гэтак у добрым здароўі
Мы будзем ляцець і ляцець.
Вазьмі ж мяне, лётчык, з сабою,
Ня будзеш ты клопату мець!
1935
В десталинизированной версии 1971 уже не ''товарищ наш Сталин'', а ''столица родная''. Продолжение в 1942 году:
Хлопчык і лётчык на вайне
Мой мілы таварыш, мой лётчык,
Вазьмі мяне ўрэшце з сабой,
Цяпер не малы я ўжо хлопчык —
Сам-раз ляцець разам у бой.
Мне мамку зарэзалі немцы,
Сястрычку спалілі жыўём,
Дык хай жа кроў чорная льецца,
Іх псіная кроў ручаём.
Лічыць з табой будзем не зоры,
Галовы мы станем лічыць,
Галовы нямчур-людажораў,
Што будзем смяротна глушыць.
Ты будзеш глядзець самалёта,
А бомбы скідаць буду я,
І буду страляць з кулямёта,
Ў сабачыя сэрцы звяр’я.
Мы гітлерцаў будзем ніштожыць,
Гаціць імі тонкую гаць,
З кутоў нашых родных прыгожых
Грабежніцкі зброд выганяць.
Давіць мы іх будзем, як вошаў,
Як гадкіх смярдзючых клапоў,
Караць што-раз караю горшай
Сягонняшніх рыцараў-псоў.
Свайго самалёта днём, ночай
Не выпусцім, лётчык, мы з рук.
Берліну заглянем у вочы,
Ў крывавыя вочы гадзюк.
І зробім чуць-чуць астаноўку,
Каб сцерве папасці ў папад:
Для Гітлера скінем вяроўку,
Хутчэй каб павесіўся кат.
Так будзем лятаць з табой разам
Адважныя ўсюды ў баю,—
Фашысцкую смерціць заразу
За мамку й сястрычку маю.
Змяцём з беларускіх загонаў
Паганыя банды прыблуд,
Край вызвалім родны з палону,
Нямецкіх пазбавімся пут.
А вернемся стуль, дзе ляталі,
Дзе ворагі трупам ляглі,
Спаткае таварыш наш Сталін
Прыветліва ў самым Крамлі.
І скажа ён так мне з табою:
Пра вас я ўжо чуў многа раз,—
Вы — хлопчык і лётчык — героі,
Чакаюць вось ордэны вас.
1942
